Wasylkowski P. Kancelaria adwokacka

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 19 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego sposobu ponoszenia kosztów prawa pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem postępowania (Dz. U. z dnia 27 lipca 2006 r.) Na podstawie art. 32 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o prawie pomocy w postępowaniu w sprawach cywilnych prowadzonym w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz o prawie pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem takiego postępowania (Dz. U. z 2005 r. Nr 10, poz. 67 oraz z 2006 r. Nr 120, poz. 824) zarządza się, co następuje: § 1.  Koszty prawa pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem postępowania ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:   1)   wynagrodzenie za pomoc prawną świadczoną przez adwokata lub radcę prawnego, w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych opłat, określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348, z późn. zm. 1) ) i w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, z późn. zm. 2) ), oraz   2)   niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata lub radcy prawnego. § 2.  1. Przyznając wynagrodzenie, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata lub radcy prawnego, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata lub radcy prawnego w przyczynienie się do jej wyjaśnienia, a w szczególności do ugodowego załatwienia sporu. 2. Podstawę ustalenia wysokości wynagrodzenia stanowią stawki minimalne określone w rozporządzeniach, o których mowa w § 1 pkt 1....

UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie integracji Polski z Unią Europejską. (M.P. z dnia 13 grudnia 2002 r.) Udział Polski w historycznym akcie jednoczenia się Europy jest nakazem racji stanu. Pozostanie poza Unią Europejską oznaczałoby samotne zmaganie się naszego kraju z trudnymi problemami, jakie stoją przed nami w najbliższej dekadzie. Nasze pełnoprawne miejsce w Unii Europejskiej stwarza nadzieję na godne i bezpieczne życie obecnego i przyszłych pokoleń Polaków. Strategicznym celem polskiej polityki jest wykorzystanie tej dziejowej szansy. Ukształtowanie korzystnych warunków naszego członkostwa jest najważniejszym wyzwaniem końca 2002 r. Polska, która nigdy nie pogodziła się z podziałem Europy, zna cenę wolności. Znamy cenę odzyskanej niepodległości. Z tej perspektywy patrzymy na kształt europejskiej współpracy. Chcemy Unii Europejskiej będącej silnym związkiem suwerennych państw narodowych, szanującym bogactwo kultur i narodowych tożsamości. Chcemy współtworzyć wspólnotę narodów, opartą na zasadach pomocniczości i solidarności. Jakość członkostwa Polski w Unii Europejskiej zależy w równej mierze od efektów negocjacji akcesyjnych oraz przygotowania wewnętrznego kraju do czerpania korzyści z członkostwa. Uważamy, że skłonność Unii Europejskiej do przyjęcia kompromisowych rozwiązań jest niedostateczna. Kondycja finansów publicznych każe zabiegać o realne, dodatnie przepływy finansowe na korzyść Polski w roku 2004 i w latach następnych. Społeczna waga rolnictwa nakazuje starania o wyższe od proponowanych dopłaty bezpośrednie oraz plony referencyjne i kwoty produkcyjne. Nie domagamy się specjalnych przywilejów, lecz dotrzymania zasad równości szans i sprawiedliwości, wypisanych na sztandarach Unii Europejskiej. Wzywamy Rząd Rzeczypospolitej Polskiej do twardych negocjacji w ostatniej fazie rozmów z Unią...